Kulturalny obywatel jest tańszy w utrzymaniu. Tak wynika z brytyjskich badań, które burzą stereotyp myślenia, że kultura jest czymś niekonkretnym, za co się tylko płaci. Okazuje się, że wręcz przeciwnie: ma ona przełożenie na pięć prostych aktywności, które oszczędzają nasze pieniądze i zdrowie, bo czynią nas szczęśliwszymi. Może dzięki pandemii stać nas na taką zmianę paradygmatu myślenia o kulturze?

Kiedy rok temu wprowadzono w Polsce lockdown, nikt nie spodziewał się, że potrwa on dłużej niż 2 tygodnie. Wszyscy musieliśmy nauczyć się żyć z pandemią, jednak nie wszyscy tę próbę przetrwali. W szczególnie trudnej sytuacji znaleźli się artyści i instytucje kultury, przede wszystkim te, których działalność niemal w całości opierała się na bezpośrednim kontakcie z odbiorcą.

16 lutego br. mieliśmy okazję uczestniczyć w webinarium KRM poświęconym kulturze, jako że KULTURA to nasz temat miesiąca w lutym. A okoliczności dla kultury są trudne jeśli nie dramatyczne – wiosenny lockdown był bezprecedensowym wydarzeniem w polskiej kulturze. Z dnia na dzień instytucje musiały się zamknąć i całkowicie zmienić formułę działania.

Streszczenie lubelskich starań o tytuł Europejskiej Stolicy Kultury 2016 i analiza reakcji na przegraną. Oczami współautora obu aplikacji i animatora społecznego wsparcia kandydatury.

Miasto europejskie jako przestrzeń kultury życia, mieszkania i pracy Kultura tworzy się w przestrzeni miejskiej drogą realizacji w niej przez społeczność określonych sposobów życia, mieszkania i pracy. W ten sposób mieszkańcy miasta tworzą z przestrzeni miejsca, nadając im wartości symboliczne. Miasto jako przestrzeń symbolicznego ładu staje się swojska, bliska i przyjazna, innymi słowy – zintegrowana. Społeczność uzyskuje w niej zdolność budowania swej tożsamości. Kultura miejska polega więc na pracy integrującej miasto jako społeczny podmiot zbiorowy.