W Polsce w ciągu ostatnich miesięcy-roku zmarła rekordowa liczba mieszkańców, najwięcej od II wojny światowej. W marcu liczba tzw. zgonów „nadmiarowych” przekroczyła 105 tys. plus ponad 70 tys. zmarłych od covida. Władza nie ogłasza jednak żałoby, tylko demonstruje „ucieczkę do przodu” – ogłasza polityczny pakiet zamierzeń na najbliższe lata, zawierający marchewkę wyborczą dla pozyskania/zatrzymania zwolenników. Jego częścią jest stara, czyli nowa (anty)koncepcja w zakresie zaspokojenia potrzeb mieszkaniowych. Jest to najpoważniejszy, przewlekle nierozwiązany problem miejski. I najpewniej takim pozostanie.

W ostatnich dniach Kongres Ruchów Miejskich poparł Stanowisko Fundacji HABITAT for HUMANITY POLAND, zawierające propozycje uzupełnień i poprawek do rządowego projektu ustawy nadającej formę prawną Społecznym Agencjom Najmu. Ma to być bezinwestycyjny sposób odczuwalnego zwiększenia liczby mieszkań dostępnych dla osób, których nie stać na najem komercyjny, a tym bardziej na kupienie mieszkania. Rozwiązanie problemu niezaspokojonych potrzeb mieszkaniowych Kongres uważa za jedno z najpoważniejszych wyzwań, przed jakimi stoją polskie miasta – mówi o tym Teza 7. Tez Miejskich KRM.

Wkrótce miną dwa lata od rozpoczęcia obowiązywania tzw. Lex Deweloper czyli ustawy z dnia 5 lipca 2018 r. o ułatwieniach w przygotowaniu i realizacji inwestycji mieszkaniowych oraz inwestycji towarzyszących (Dz.U. poz. 1496). W założeniu nowa specustawa miała pomóc w szybkiej budowie mieszkań, w praktyce okazała się „papierowym tygrysem”. Problem specustawy pokazuje potrzebę naprawy sposobu, w jaki planujemy rozwój miast.

Wspólnota mieszkaniowa to jedna z najmniejszych form organizacji lokalnej społeczności. Dość wspomnieć, że wspólnotę mieszkaniową mogą tworzyć już mieszkańcy jednego bloku. W Polsce takich i innych wspólnot są dziesiątki tysięcy. Podobnie jest w przypadku bloku przy ulicy Włókienniczej 17 w Białymstoku.