Lista spraw znajdujących się na agendach ruchów lokatorskich jest długa. Otwierają ją nielegalne eksmisje i wątpliwa prawnie i krzywdząca społecznie reprywatyzacja. Na porządku dziennym są niezasadne odmowy przyznawania lokali z zasobu publicznego, a kolejki osób oczekujących na mieszkania ciągną się w nieskończoność. Wreszcie, gdy ktoś już mieszkanie otrzyma, panujące w nim warunki nierzadko stanowią realne zagrożenie dla zdrowia, a nawet życia ludzi.

Zacznijmy od tego, że Kongres Polityki Miejskiej był fantastycznym wydarzeniem towarzyskim. Skupienie ekspertów miejskich z różnych środowisk sprawiło, że czas spędzony na Targach w Kielcach minął błyskawicznie. Może miałam takie wrażenie, bo byłam pochłonięta organizacją Sceny Partnerów dla Kongresu Ruchów Miejskich. Jednak wiele osób mówiło podobnie.

Dokument zawiera wprowadzenie, które uzasadnia ogólnie konieczność podjęcia wysiłku rewitalizacji (co należy postrzegać pozytywnie). Problem zaprezentowanej koncepcji polega na źle postawionej diagnozie – źródłem degradacji, która doprowadziła do zapaści w polskich miastach jest zdaniem autorów okres PRL, a nie ostatnie 25 lat, które skumulowały zjawiska suburbanizacji i urban sprawl.