Wielokulturowość przestrzeni miejskich zazwyczaj kojarzona jest przede wszystkim z widzialnością mniejszości etnicznych lub religijnych. Tymczasem pejzaż tej wielokulturowości tworzą także obecne w mieście społeczności osób nienormatywnych płciowo i/lub seksualnie, to jest na przykład społeczności lesbijek, gejów, osób biseksualnych, osób transseksualnych, interseksualnych czy niebinarnych – wobec nich wszystkich czasem dla uproszczenia używa się „przechwyconego” słowa queer[i]. Społeczności te posiadają własne wzory i kody kulturowe, które współtworzą mozaikę miejskiej różnorodności.

Obecność wyznawców różnych religii w miastach jest widoczna w kilku obszarach życia społecznego. Świątynie, kościoły, zbory i cmentarze, to miejsca sfery sacrum w miejskim krajobrazie. Jednak są również przestrzenie wspólne, co do zasady neutralne wyznaniowo. Relacje między wyznawcami różnych religii często są trudne, stąd wyzwaniem jest otwarta polityka władz samorządowych wobec wszystkich legalnie działających i zarejestrowanych związków wyznaniowych na terenie gminy/miasta.

Kongres Ruchów Miejskich wraz z 61 innymi organizacjami społecznymi, ogólnokrajowymi i lokalnymi, podpisał się pod petycją do I Prezes Sądu Najwyższego o wycofanie jej wniosku do Trybunału Konstytucyjnego dotyczącego ustawy o dostępie do informacji publicznej. Równolegle Petycję podpisują także liczne osoby fizyczne.

Od wielu dni w całej Polsce trwają społeczne protesty. Tysiące Polek i Polaków manifestuje sprzeciw, którego głównym powodem stała się próba ograniczenia prawa do aborcji przez orzeczenie upolitycznionego Trybunału Konstytucyjnego. Manifestacje mają charakter pokojowy, a ich uczestniczki i uczestnicy korzystają z podstawowych praw obywatelskich, jakimi są swoboda wyrażania opinii i wolność zgromadzeń. Prawa te mogą zostać ograniczone jedynie w sytuacji nadzwyczajnej, usankcjonowanej w sposób ustawowy zgodnie z przepisami Konstytucji Rzeczypospolitej.

Czwartek 5 listopada 2020

O tym, czy Konstytucja, a wraz z nią wolność wyrażania poglądów, obowiązuje w szkole, czy szkoła przygotowuje do życia obywatelskiego, czy do zupełnie innego, i jak bronić swoich praw w szkole, rozmawialiśmy w ramach kolejnego webinarium Kongresu Ruchów Miejskich.

Nie ma takiej siły, boskiej i ludzkiej, która by mnie jako faceta powstrzymała przed wsparciem bliskiej kobiety w przerwaniu przez nią ciąży, gdyby go potrzebowała – żony, narzeczonej, matki, córki, siostry, wnuczki czy kochanki. To jest dość oczywista intuicja moralna i emocjonalna: facet wspiera kobietę wtedy, kiedy ona tego potrzebuje, poniekąd po to on jest.

Jako Związek Stowarzyszeń KONGRES RUCHÓW MIEJSKICH podjęliśmy bez zauważalnych wątpliwości demokratyczną decyzję o poparciu kandydatury mecenas Zuzanny Rudzińskiej-Bluszcz na nowego Rzecznika Praw Obywatelskich, zgłaszanego przez organizacje społeczne – czyli kandydata, a właściwie kandydatki społecznej.

Szanowne Koleżanki i Koledzy,

Przyjechałam ze Sztumu, gdzie działam na rzecz praw kobiet, osób LGBT+ oraz ekologii w mieście. Od 20 lat jestem instruktorką harcerską zajmującą się kształceniem i edukacją. Chciałabym się z Wami podzielić moją perspektywą na „miasto równych szans”, z własnego doświadczenia w Sztumie i powiecie.

Webinarium "Demokracja miejska w czasach pandemii". 

Choć od początków transformacji '89 roku minęło już 30 lat, wciąż borykamy się z sytuacją polegającą na tym, że urzędy i instytucje samorządowe w Polsce tworzą świat nierówności. Często nieświadomie, jakby wbrew deklaracjom o budowaniu wspólnoty, z poszanowaniem różnorodności wszystkich mieszkanek i mieszkańców. I choć w polskich miastach jest wiele projektów i programów wyrównujących szanse, realizowane są one w rozproszonej formie.  Dlatego na pochwałę zasługują te samorządy, które podejmują próbę scalenia  polityk miejskich w spójną strategię równych szans.