Wielokulturowość przestrzeni miejskich zazwyczaj kojarzona jest przede wszystkim z widzialnością mniejszości etnicznych lub religijnych. Tymczasem pejzaż tej wielokulturowości tworzą także obecne w mieście społeczności osób nienormatywnych płciowo i/lub seksualnie, to jest na przykład społeczności lesbijek, gejów, osób biseksualnych, osób transseksualnych, interseksualnych czy niebinarnych – wobec nich wszystkich czasem dla uproszczenia używa się „przechwyconego” słowa queer[i]. Społeczności te posiadają własne wzory i kody kulturowe, które współtworzą mozaikę miejskiej różnorodności.

Tematyka webinarium KRM, które zorganizowaliśmy w dniu 11 maja br. wynikła z faktu, że nasze miasta pod względem kulturowym, etnicznym, narodowościowym, religijnym stają się coraz mniej jednorodne, homogeniczne. Przybywa do Polski, która stała się krajem otwartym, i osiedla się głównie w miastach, zwłaszcza większych, coraz większa liczba obcokrajowców. Przyjeżdżają do nas na stałe, by tu pracować, studiować, prowadzić interesy, także zakładają rodziny, kupują domy i mieszkania.

Wyobraź sobie siebie i swoje miasto za jakieś20, 30 lat. Jesteś już pewnie starszą osobą. Tak jak połowa, lub nawet ponad połowa ludzi wokół ciebie. Na ulicy, w sklepie, parku otaczają cię…. seniorzy. W im mniejszym mieście mieszkasz, tym rzadziej dobiega cię dziecięcy śmiech z placu zabaw. Zresztą jeśli mieszkasz w małym miasteczku, jest całkiem możliwe, że żadnego placu zabaw już nie ma, bo twoje wyludniające się i starzejące miasteczko ma coraz skromniejszy budżet na utrzymanie takich „luksusów”.
Witaj w przyszłości!

Webinarium KRM w dniu 4 maja br. poświęcone było tematyce kobiecej, i kobiety były jego jedynymi uczestniczkami. Kluczem tematycznym spotkania było pojęcie „herstoria” zbudowane w opozycji do „historii”, w ramach której dominującym tematem opowieści są mężczyźni, ich czyny widziane z męskiej perspektywy. W „historii” miejsce kobiet jest marginalne.

9 marca 2021 miało miejsce kolejne webinarium Kongresu Ruchów Miejskich, otwierające miesiąc w którym tematem wiodącym jest „Miasto Kobiet”.

W debacie publicznej dotyczącej zagadnień rodzicielstwa, rozwoju dzieci, psychologii i pedagogiki, popularne stało się ostatnio (przypisywane kulturom afrykańskim) przysłowie, które w tłumaczeniu na język polski brzmi: Potrzeba wioski, by wychować dziecko.[1] Owa afrykańska maksyma-zalecenie dobrze podsumowuje trwającą od jakiegoś czasu dyskusję o doświadczeniu rodzicielstwa w krajach cywilizacji zachodniej, w tym w Polsce. Nadal dominujący na Zachodzie kult indywidualizmu przeciwstawia się obecnemu w innych kulturach podejściu wspólnotowemu i prowokuje pytania, na które trudno znaleźć łatwe, czarno-białe odpowiedzi.

Wtorek 17 listopada 2020

W debacie publicznej obecna jest szeroka dyskusja o kondycji gospodarki w okresie pandemii. A jak radzą sobie podmioty ekonomii społecznej w czasie pandemii? Zapraszamy do dyskusji na przykładzie kawiarni CieKAWA w Gdańsku.

Czwartek 5 listopada 2020

O tym, czy Konstytucja, a wraz z nią wolność wyrażania poglądów, obowiązuje w szkole, czy szkoła przygotowuje do życia obywatelskiego, czy do zupełnie innego, i jak bronić swoich praw w szkole, rozmawialiśmy w ramach kolejnego webinarium Kongresu Ruchów Miejskich.

Nie ma takiej siły, boskiej i ludzkiej, która by mnie jako faceta powstrzymała przed wsparciem bliskiej kobiety w przerwaniu przez nią ciąży, gdyby go potrzebowała – żony, narzeczonej, matki, córki, siostry, wnuczki czy kochanki. To jest dość oczywista intuicja moralna i emocjonalna: facet wspiera kobietę wtedy, kiedy ona tego potrzebuje, poniekąd po to on jest.

Kobiety stanowią 52% ludności Unii Europejskiej, jednocześnie obejmują obecnie jedynie 36% miejsc w radach miast, a tylko 15% europejskich miast jest zarządzanych przez burmistrzynie (w niektórych państwach członkowskich ten odsetek wynosi zaledwie 4%).

Widok bezdomnego śpiącego na ławce nie zawsze wzbudza w nas akceptację. To, z jakich powodów na niej się znalazł w takiej roli nie ma dla nas w tej chwili znaczenia. A mogą to być powody, które i nas są stanie dopaść. Najlepiej wiedzą o tym ci, którzy systematycznie, wytrwale, mimo porażek i także nieprzyjemności opiekują się takimi osobami, którym powinęła się noga i znaleźli się na tzw. społecznym marginesie, albo „za burtą”. Są to z jednej strony tzw. streetworkerzy – pracujący z ludźmi, którzy żyją „na ulicy”. Z drugiej strony ci, którzy starają się zapobiegać temu, aby osoby zagrożone społeczną klęską i wykluczeniem nie wpadły w nie.

Termin „inteligentne miasta” pojawił się jeszcze przed 2000 rokiem i był od tamtej pory odmieniany przez wszystkie przypadki. Nie ma jednej przyjętej definicji „smart city” choć na przestrzeni lat pojawiło się wiele propozycji. Potocznie rozumie się inteligentne miasto jako obszar miejski, który wykorzystuje nowe technologie do poprawienia jakości świadczonych usług publicznych.

Szanowne Koleżanki i Koledzy,

Przyjechałam ze Sztumu, gdzie działam na rzecz praw kobiet, osób LGBT+ oraz ekologii w mieście. Od 20 lat jestem instruktorką harcerską zajmującą się kształceniem i edukacją. Chciałabym się z Wami podzielić moją perspektywą na „miasto równych szans”, z własnego doświadczenia w Sztumie i powiecie.

Drugie webinarium Kongresu Ruchów Miejskich miało miejsce 13 maja br. i było poświęcone koncepcji i funkcjonowaniu JADŁODZIELNI. Jadłodzielnie to miejsca, gdzie można podzielić się jedzeniem.

Choć od początków transformacji '89 roku minęło już 30 lat, wciąż borykamy się z sytuacją polegającą na tym, że urzędy i instytucje samorządowe w Polsce tworzą świat nierówności. Często nieświadomie, jakby wbrew deklaracjom o budowaniu wspólnoty, z poszanowaniem różnorodności wszystkich mieszkanek i mieszkańców. I choć w polskich miastach jest wiele projektów i programów wyrównujących szanse, realizowane są one w rozproszonej formie.  Dlatego na pochwałę zasługują te samorządy, które podejmują próbę scalenia  polityk miejskich w spójną strategię równych szans.